همه جا بحث عید و بعد عید است و عده ای هم پیش بینی اتفاقات میکنند
ذهنها نیز مشغول شده و هرکسی نوعی به عید می نگرد،یکی عین خیالش نیست و فقط میگوید عید بیاید و... ،یکی به فکر خوشی و به قولی عشق و حال خودش است،پدر و مادری هم بفکر فرزند یا فرزندان خود هستند که چه کنند که شرمنده نشود و عده ای نیز به فکر کمک به هم نوعان و یکی هم به فکر گذاشتن کلاهی بزرگتر بر سر مردم است...
ای دل تو چه میکنی...تو به فکر خودت هستی یا نه؟
و... یاد جمله دوستی افتادم که از قول کورش کبیر می گفت:دستهایی که محبت می کنند از لبهایی که دعا می کنند مقدس ترند/ای رفیق من و تو وسیله ایم و دعا جای خود دارد و عمل به وظیفه جای خود
